Mor Gocuk



Çok değil 3-4 ay önce işkolikliğin kitabını ansiklopediye çevirecek ölçüde enerjim vardı. Sonra bir günde mi yok oldu, anlayamadim.  Tarifsiz tatsızlık ve yorgunluk içindeyim. Koltukta oturduğum yerin izi çıktı neredeyse.

Var olan bir enerji yok olmadı ya yani. Buralarda bir yerde ama bir türlü geri gelmiyor. Bulamıyorum desem o da doğru değil, aramıyorum. Sadece bekliyorum. Neyi beklediğimi bilmeden. 

Bunu yazdiktan sonra neler, neler oldu bir bilsen?


Mesela Avustralya'ya geldim. Sydney'de yaşıyorum. Yazdıklarımla Avustralya eğitim sistemi ve günlük hayat içerisindeki kendi deneyimlerimi anlatıyorum. Benim yaşadıklarım, (okurken) size çok kolay ya da çok zor gelebilir. Aslında, sizde oluşturacağı hisse dayanarak çok fazla beklenti içine girmenizi de önermiyorum. Sonuçta herkesin olayları algılayış şekli birbirinden çok farklı. Peki neden bizimle paylaşıyorsun dediğinizi duyar gibiyim.


Geçmez dediğim sıkıntılarım, heyecanlarım geçti. Hatta yapamam, çok zor dediklerimi bile yaptım. Kısaca sizinle paylaşıyorum çünkü bilin istiyorum. Yalnız değilsiniz ve geçecek. Korkmayın, sadece hayallerinizi takip edin! 






Unknown

Korkma, hayallerini takip et!

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder